Editing Openai/69461e6a-836c-8001-93fc-fb54a8a637bc (section)

===== 1. คำพิพากษาศาลปกครองสูงสุด (คดีแดง ฟ.35/2550 หน้า 83) กำหนดชัดว่า - ระบบท่อส่งก๊าซและอุปกรณ์ประกอบ เป็น สาธารณสมบัติของแผ่นดิน - ต้องโอนกลับกระทรวงการคลัง โดยถือเป็นทรัพย์สินเพื่อประโยชน์สาธารณะ =====
# ข้อเท็จจริงภายหลังคำพิพากษา - ปตท.ไม่คืนท่อครบถ้วน (ตามรายงาน/มติ สตง. วันที่ 29 ต.ค. และ 9 ธ.ค. 2551) - แต่กลับคงแสดงบัญชีสินทรัพย์ท่อก๊าซไว้ในงบการเงินของบริษัท และยังคงเก็บค่าผ่านท่อเป็นรายได้ของตน
# บทบาท กกพ. และกระทรวงพลังงาน - กกพ.อนุมัติให้ปตท.ปรับขึ้นค่าผ่านท่อเมื่อ 11 ธ.ค. 2551 โดย ไม่อ้างถึงคำพิพากษาศาลและมติสตง. - กระทรวงพลังงาน ซึ่งกำกับนโยบายและดูแลกกพ. กลับไม่สั่งการแก้ไขหรือกำกับให้เงินค่าผ่านท่อส่งเข้าคลัง - ทั้งสองหน่วยงาน ถือโดยพฤตินัยว่า ท่อก๊าซเป็นทรัพย์สินของปตท. และยอมให้ปตท.จัดเก็บผลประโยชน์แทนรัฐ
# ผลเสียหาย - ประชาชนต้องจ่ายค่าไฟฟ้าแพงขึ้น (เฉลี่ยปีละหลายพันล้านบาท) - รัฐสูญเสียรายได้ที่ควรส่งคลังโดยตรง - เกิดการบิดเบือนหลักนิติธรรมและเอื้อประโยชน์แก่เอกชนโดยตรง
# ข้อกฎหมาย - การตีความเช่นนี้ ขัดต่อคำพิพากษาศาลปกครองสูงสุด และมติองค์กรอิสระตรวจสอบ (สตง.) - การเพิกเฉยของกกพ.และกระทรวงพลังงาน เข้าข่ายการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบหรือละเว้นไม่ปฏิบัติหน้าที่ ตาม ป.อ. มาตรา 157

ถ้าจะใช้ใน คำร้องเพิ่มผู้ถูกฟ้อง (ก.พลังงาน) เราสามารถเสริมย่อหน้าแบบนี้ได้เลยครับ 👇

: 

คุณอยากให้ผมลอง ร่างคำร้องใหม่อีกครั้ง (ฉบับสมบูรณ์) โดยบรรจุ “ประเด็นค่าผ่านท่อไม่ส่งคลัง” เข้าไปอย่างชัดเจนไหมครับ?