Editing Openai/69369071-d128-8013-ab71-2d60c8820c88 (section)

=== Πολύ συχνά ο δημόσιος λόγος τα παρουσιάζει ως «κυκλώματα» ή «ομάδες», αλλά στην πράξη οι πηγές είναι πιο ποικίλες. Μπορούμε να διακρίνουμε τέσσερις κατηγορίες προσώπων/ομάδων: ===

==== Άτομα που νιώθουν ότι κατέχουν μια «σπάνια» ή «μυστική» πληροφορία. Δεν έχουν απαραίτητα κακή πρόθεση· συχνά είναι απλώς άνθρωποι που έχουν συγκρουστεί με την πολυπλοκότητα του κόσμου. ====

==== Τρεις υποκατηγορίες: ====
# Εσκεμμένοι χειριστές Όταν κάποιος πολιτικός καταγγέλλει αόριστες «σκοτεινές δυνάμεις» χωρίς στοιχεία, συχνά το κάνει: - για να αποφύγει ευθύνη, - για να συσπειρώσει το ακροατήριο, - ή για να απονομιμοποιήσει αντιπάλους.
# Αφελείς αναπαραγωγοί Άτομα που απλώς αναπαράγουν ό,τι άκουσαν επειδή φαίνεται «λογικό» ή «είναι αυτό που λέει ο κόσμος».
# Ιδεολογικοί φορείς Όταν μια ιδεολογία εξηγεί τα πάντα με έναν Μονο-Ένοχο («η Δύση», «οι ΗΠΑ», «οι μετανάστες», «η αριστερά», «οι νεοφιλελεύθεροι», «οι παγκοσμιοποιητές»), χωρίς διάκριση πολιτικής πράξης από ανύπαρκτη μυστική πρόθεση.

==== Υπάρχει και ένα κυνικό κομμάτι: ====
άνθρωποι που πουλάνε:
* βιβλία,
* εκπομπές,
* “αποκαλύψεις” στο YouTube,
* σεμινάρια,
* προϊόντα «αποτοξίνωσης», «προστασίας», κ.λπ.

Χρησιμοποιούν φόβο ή αντί-σύστημα ρητορική ως εργαλείο κέρδους.

==== Άτομα που νιώθουν πολιτικά αδύναμα ή περιθωριοποιημένα. Η συνωμοσιολογία μπορεί να λειτουργήσει ως εξήγηση της απογοήτευσης και της αδυναμίας ελέγχου της πραγματικότητας. ====